Jednym z najłatwiejszych sposobów rozwijania tego typu myślenia u dzieci jest angażowanie ich w działania, które pozwalają im bezpiecznie eksperymentować. Place zabaw są do tego doskonałym miejscem. To świetne miejsce do zachęcania do nauki, a dzieci są najbardziej skłonne do zaangażowania się w działania edukacyjne, kiedy dobrze się bawią. Jeśli chcesz promować ten rodzaj myślenia u dzieci, będziesz chciał rozważyć stworzenie miejsca do zabawy, które jest integracyjne dla wszystkich rodzajów dzieci.
Myślenie przyczynowo-skutkowe u dzieci – jak je rozwijać
Myślenie przyczynowo-skutkowe to ważna umiejętność, którą dzieci mogą wykorzystać do zrozumienia związków między przedmiotami i wydarzeniami. Pomaga ono również dzieciom rozwijać umiejętności językowe i poprawiać interakcje społeczne. Możesz promować tę umiejętność u swojego dziecka, pozwalając mu na częstsze ćwiczenie jej w codziennym życiu.
W mózgu dziecka myślenie przyczynowo-skutkowe jest niezbędne do rozwiązywania zagadek, rozpoznawania wzorów i identyfikowania związków. Dzieci mogą nauczyć się koncepcji przyczyny i skutku za pomocą kilku prostych czynności. Po pierwsze, mogą pracować w parach lub indywidualnie, aby ukończyć łańcuch, który łączy przyczynę i skutek. Mogą również ćwiczyć tę umiejętność grając w gry, które wiążą się z przyczyną i skutkiem.
Innym działaniem pomagającym rozwijać myślenie przyczynowo-skutkowe jest tworzenie książki przyczynowo-skutkowej. Można ją wykonać z kartki papieru o wymiarach 9 na 12 cali. Następnie należy złożyć papier na dwie połówki i na każdej z nich napisać przyczynę i skutek. Dzieci mogą również użyć różnych materiałów plastycznych, aby stworzyć obrazek wykorzystując słowa, które napisały. Te kartki mogą być następnie złożone jak kartki z życzeniami. Następnie mogą pogrupować te karty razem w muzeum przyczyn i skutków.
W miarę rozwoju dziecka, myślenie przyczynowo-skutkowe staje się bardziej zaawansowane. W rezultacie dzieci mogą zacząć myśleć abstrakcyjnie, co jest bardzo ważne dla rozwoju ich umiejętności społecznych. Mogą zacząć myśleć o tym, jak rzeczy wpłyną na uczucia innych ludzi. Zaczną również rozwijać umiejętność obliczania skomplikowanych działań matematycznych i głębszego czytania.
Myślenie przyczynowo-skutkowe u dzieci może pomóc im zrozumieć informacje, które są dla nich nowością. Będą one w stanie wyjaśnić związki między obiektami i zdarzeniami, a także będą w stanie połączyć nowe pojęcia z wcześniejszą wiedzą. To pomoże im zrozumieć nowe informacje w łatwiejszy i bardziej efektywny sposób.
Rozwój myślenia przyczynowo-skutkowego u dzieci rozpoczyna się od wczesnego dzieciństwa. Małe dzieci rozwijają intuicyjną mapę tego, jak działają ich procesy umysłowe. Mapa ta kształtuje to, jak postrzegają ludzi i co dostrzegają w świecie. Ta teoria umysłu będzie ostatecznie przekształcać ich uczenie się i reagowanie na innych. Z tego powodu ważne jest, aby zrozumieć, jak rozwijać tę umiejętność u dzieci. Pomoże to dzieciom zrozumieć świat i stać się bardziej krytycznym wobec niego.
Dzieci, które mają dobre myślenie przyczynowo-skutkowe, są w stanie lepiej oprzeć się presji rówieśników i formułować własne opinie. Potrafią też oprzeć się niewłaściwym prośbom. Chociaż uczenie się na pamięć może być wystarczające w większości sytuacji, nie pomaga im w podejmowaniu decyzji ani formułowaniu własnych opinii. Ludzie, którym brakuje tej umiejętności, często nie mają empatii i są określani jako pozbawieni sumienia.
Rozwój teorii umysłu u dzieci
Teoria umysłu jest ważnym aspektem rozwoju społecznego dzieci. Zaczyna się ona rozwijać w bardzo wczesnym wieku i rozwija się przez całe dzieciństwo. Chociaż niektórym małym dzieciom może wydawać się trudne rozwijanie teorii umysłu, proces rozwoju jest naturalny i nie wymaga szczególnego nauczania. Jednym z najlepszych sposobów, aby pomóc dziecku rozwinąć tę umiejętność jest opowiadanie mu historii. Historie te mogą zawierać sztuczki, niespodzianki i błędy, które pomogą im rozwinąć własną teorię umysłu.
Jednym z testów sprawdzających ten rozwój jest test Sally-Anne. W tym teście Sally umieszcza piłkę w koszyku, a Anne przenosi ją do innego pudełka. Następnie Sally wraca do pokoju, aby znaleźć piłkę. Jeśli myśli, że piłka będzie w koszyku, to teoria umysłu dziecka rozwija się. Jeśli jednak myśli, że piłka będzie w pudełku, oblewa test. Młodsze dzieci zazwyczaj częściej mówią, że piłka będzie w pudełku.
Rozwój ToM rozpoczyna się w wieku około trzech do czterech lat. U niektórych zwierząt, w tym u naczelnych, następuje on wcześniej, w wieku czterech lat. Jednak rozwój ToM u dzieci nie jest tak szybki jak u dorosłych. Na etapie rozwoju dzieci rozwijają powszechne poczucie przyczynowości psychologicznej i są w stanie zrozumieć, że inni nie podzielają tych samych myśli i uczuć co one.
Zdolność dziecka do rozumienia i interpretowania wyrazów twarzy jest niezbędna dla rozwoju ToM. Zdolność ta jest ważnym aspektem rozwoju społecznego, w którym spotykają się naturalny i kulturowy rozwój dziecka. Ten proces neuronalny współpracuje z systemem teorii umysłu, aby umożliwić dziecku postrzeganie wyglądu i emocji innych ludzi. Wiąże się również z pierwszymi przykładami zachowań społecznych, takich jak patrzenie na innych ludzi i uśmiechanie się do nich.
Rozwój teorii umysłu u dzieci często określa się mianem „myślenia przez proces”. Jest to umiejętność poznawcza, która może pomóc dzieciom zrozumieć intencje, pragnienia i przekonania innych osób. Ważne jest, aby zrozumieć, że ta zdolność nie jest wrodzona, ale raczej wymaga interakcji społecznych, języka i doświadczenia, aby się rozwinąć. Podczas gdy wielu psychologów twierdzi, że rozwój teorii umysłu nie jest w pełni rozwinięty do czwartego roku życia, inni uważają, że może się on rozpocząć już w wieku dwóch i pół roku.
Rozwój ToM u dzieci jest często skorelowany z temperamentem dziecka. Dzieci o nieśmiałym temperamencie mogą nie mieć tak dużego rozwoju społecznego jak dzieci bardziej otwarte. Podczas gdy korelacja między rozwojem ToM a temperamentem jest niejasna, badania wykazały, że niski poziom zachowań agresywnych we wczesnym dzieciństwie może przewidywać wyższy poziom ToM podczas badania w wieku 5,5 lat. Brak zaangażowania społecznego, a także niski poziom inteligencji emocjonalnej i temperamentu mogą również wpływać na rozwój ToM u dzieci.
Wykorzystanie książek do rozmowy o myślach i uczuciach bohaterów
Wykorzystanie książek do rozmowy o myślach, uczuciach i wydarzeniach bohaterów może pomóc dzieciom w poznaniu związków przyczynowo-skutkowych. Książki obrazkowe są szczególnie dobrym narzędziem do tworzenia związków przyczynowo-skutkowych. Dzieci mogą słuchać słów kluczowych, które wskazują na związek przyczynowo-skutkowy. Mogą również rozwinąć poczucie historii oraz jej początku, środka i końca. Dodatkowo mogą odnieść się do odpowiednich dla wieku zagadnień zawartych w książkach.
Literatura skoncentrowana na emocjach oferuje wiele możliwości w klasie, w tym otwarte dyskusje o uczuciach, kreatywne zadania i zwracanie uwagi na narzędzia literackie. Autorzy zauważają, że stwierdzili, iż dzieci w grupie interwencyjnej znacząco poprawiły swoje umiejętności w zakresie dyskursu emocjonalnego niż dzieci z grupy kontrolnej. Konieczne są jednak dalsze badania w celu sprawdzenia warunków, w jakich książki mogą promować kompetencje emocjonalne u dzieci.
Oprócz znaczenia struktury narracyjnej, dzieci uczą się również, jak łączyć przyczynę i skutek poprzez myślenie sekwencyjne. Dzieci są w stanie nauczyć się tej struktury z książek, ponieważ są narażone na historie z początkiem, środkiem i końcem. Ta praktyka zwiększa również zakres uwagi i plastyczność mózgu.
Książki dostosowane do wieku dziecka są ważne, aby zapewnić, że interwencja ta jest odpowiednia dla wieku. Książki wybrane do tego celu zostały starannie wybrane przez badaczy literatury i dzieci. Książka Ein Schaf furs Leben autorstwa Matter (2003) została wybrana na podstawie kryteriów adekwatności wiekowej i była odpowiednia dla dzieci biorących udział w interwencji.
Wykorzystanie książek do rozmowy o myślach, uczuciach i działaniach bohaterów może pomóc dzieciom zrozumieć związki przyczynowo-skutkowe. Proces ten nazywany jest przejściem od początkowych reakcji do racjonalnej refleksji. Rosenblatt twierdzi, że początkowe reakcje są konieczne, ale niewystarczające dla rozwoju społecznego i intelektualnego. Dzieci mogą nauczyć się rozwijać nawyki myślowe, które sprzyjają myśleniu przyczynowo-skutkowemu, czytając książki z historiami o dylematach moralnych.
Dzieci potrafią rozróżniać uczucia prawdziwe i fałszywe, a także różnicę między uczuciami a ich skutkami. Rozwój myślenia przyczynowo-skutkowego u dzieci może być długim procesem, ale przy odpowiednim podejściu może pomóc im wyrosnąć na odpowiedzialnych dorosłych. Kiedy będą już na tyle duże, by zrozumieć tę koncepcję, będą w stanie zrozumieć, co powoduje reakcję emocjonalną i jak mogą się zachować inaczej.
Dzieci mogą uczyć się o złożonych kwestiach społecznych, omawiając myśli i uczucia bohaterów podczas wspólnego czytania książek. W ten sposób dzieci mogą stać się krytycznymi myślicielami i kwestionować status quo. W rezultacie umiejętności te są coraz ważniejsze, ponieważ świat staje się coraz bardziej złożony i pełen konfliktów.
